Cadeau-atelier voor ongewoon blij goed  :)   ©   
Glimlach Eve
  • Wie?
  • Wat?
  • Waar & Hoe?
  • Blablablog
  • Contact

Van opruimen tot pop-up museum...?

11/7/2016

4 Reacties

 
Mijn vader zou een hartverzakking krijgen van deze titel, maar gelukkig heeft hij geen computer (mensen zonder internet bestaan nog, mensen). Afgelopen week heb ik een paar dagen tijd doorgebracht in het verleden en tussen de spinnenwebben bij mijn ouders (van deze zin zou mijn altijd-nette moeder een hartverzakking krijgen, maar zoals gezegd hebben mijn ouders geen internet). (NB aan alle familie die dit leest: Ssstt!). Maar goed, daar tussen de grijze spinnenwebben en vele spullen op de rommelige achterzolder kreeg ik ineens een idee...!

Misschien moet ik het eerst even toelichten. Mijn ouders hadden vroeger een bakkerij, welke daarvoor van mijn opa was. Mijn grootvader (welke ik nooit gekend heb) is destijds in 1928 in het dorp begonnen als bakker en kruidenier. En nog altijd wonen mijn ouders bij de bakkerij en het huis wat mijn opa in 1940 heeft laten bouwen (in de oorlog was deze woning met voor-toen-hypermoderne bakkerij klaar). Op de achterzolder (wat van oorsprong de meelzolder was) waar ik over sprak staan nog vele restanten van deze bakkersfamilie. Samen met mijn vader (in tijd die voorheen hij of ik nooit had) heb ik alles nagelopen, uitgezocht en netjes neergezet. Mijn moeder noemde de ruimte nadien 'een balzaal', dus er is aardig wat werk verzet (letterlijk verzet, want weggooien is geen optie, haha). We hebben alle hoeken en gaten leeg gehad, totdat ik zelfs, via een oud luik onder de krakende vloer bovenop de oude houtovens zat. Daar lag overigens niets meer, behalve een roestig schepje. Maar die moest van mijn paps blijven liggen, want deze werd daar door opa gebruikt voor de ovens. De verder helemaal dicht getimmerde plek waar ik was beland, bovenop de ovens, was de plek waar in het verleden manden vol appels en ook peren werden gelegd om te drogen. Boeren vanuit de hele regio kwamen dit drogen bij de bakker vragen. Voor een appel en een ei werd dit extra werk door mijn grootvader gedaan. ('Service' zouden wij tegenwoordig zeggen, maar ik denk dat weinig bedrijven dit soort service onbetaald zouden doen). Als het fruit gedroogd was ging mijn vader het als kind soms thuisbezorgen in de hoop er een stuiver mee te verdienen. Volgens mijn moeder hadden ze er "een konte met werk an". Haha, prachtig deze oude verhalen!

Tijdens het uitzoeken kwamen we allerlei zaken tegen die naar mijn mening zo naar een museum kunnen. Geen waardevolle spullen, maar wel bijvoorbeeld oude verpakkingen en vakbladen. Ik herinner mij van vroeger een bezoek aan het bakkerijmuseum in Hattem, waarbij ik steeds riep: "Hé pap, dat gebruik jij ook." Mijn vader is wat je noemt een echte ambachtsman, zo één waarvan er nog maar weinig bestaan, jammer genoeg. En terwijl ik alles netjes aan het bekijken was, waarbij mijn vader vaak een mooi verhaal kon vertellen, ontstond bij mij het idee om een pop-up museum te openen. Een tijdelijk bakkerijmuseum! Waarom niet? (Ik kan natuurlijk wel 1000 redenen bedenken om het niet te doen, maar het is wel leuk om als idee te hebben, toch?) Dus ja... wie weet... (Een vriendin appte als reactie: 'Weer een plan..' Ja, misschien heeft ze wel gelijk. Te veel plannen en ideeën. Maar goed, de oude (oorlogs)verhalen en de tijd met mijn op-leeftijd-zijnde vader pakt niemand mij meer af. ;)

En vandaag terug naar Glimlach Eve en bestellingen maken. En tussen alle bedrijven door opnieuw vacatures zoeken, want ja... Leuk al die ideeën en leven naar zoals jij het wil, met alle daarbij behorende quotes, maar dit zet geen brood op de plank! Hebben jullie trouwens mijn verhaal al gelezen door Studio Leev? Wat superleuk om een interview zo terug te zien: linknaarhetgeschrevenstuk. En oh, ik vergeet het grote nieuws helemaal te vertellen: mijn blauwe parkiet heeft ein-de-lijk haar autoreclame gekregen. Net echt! Weer een stapje vooruit. :)

Ik blijf het lastig vinden om overal een balans in te vinden, dus ik heb weer een planstop ingelast. Enkel spontane dingen, geen agenda afspraken meer. Kijken hoelang ik het dit keer volhoud... :D
Foto
4 Reacties
Willeke
11/7/2016 10:31:38 pm

Je hebt het toch gedaan....tijd vrij maken om de zolder op te gaan met je vader !!! Daar heb je vast geen spijt van 😊.
Zelf heb ik daar ook veel uurtjes doorgebracht met je zus om te knutselen, tekenen en schooltje te spelen 😉😉. Leuke herinneringen !!
(Ps: volgens mij worden jouw blogs uitgeprint voor je ouders dusss....😆)

Antwoord
Evelinda Smit link
13/7/2016 03:44:59 pm

Oeps! Hahaha, ach het zal allemaal wel meevallen met de schrik. Ze zijn wel iets van mij gewend inmiddels. ;) Ja, er hangen daar op zolder mooie herinneringen van veel verschillende mensen. Ik heb er zeker geen spijt van, het was tof om terug in de tijd te gaan! En wat vind je van het idee om een pop-up museum te openen? :D

Antwoord
Wijmie Akster
16/7/2016 03:08:39 am

Komt me zoooww bekend voor.....ook zoveel stappen staan daar, super idee van je eigenlijk, maar ja, je kunt niet alles...ik hou ook van al die nostalgische verhalen, super! Succes met alles, groetjes, Wijmie.

Antwoord
Evelinda Smit link
17/7/2016 05:23:06 am

Hai Wijmie! Ik ben meerdere keren jouw handschrift tegengekomen tijdens het opruimen, haha. Fijne herinneringen, ook aan jou. En ja, de verhalen zijn prachtig en wellicht kan ik ooit een kleine tentoonstelling organiseren voor insiders. Je weet niet wat de toekomst brengt. Tot op de boerenmarkt? Ik zie het als een soort reunie. ;) Lieve groet, Evelinda

Antwoord



Laat een antwoord achter.

    Foto

      Hey jij daar, wil je blogvolger worden?

    VOLG BLOG ❣


    ​Over mij

    Je suis Evelinda:
    Nadat ik huis en haard had achtergelaten, pendelde ik tussen ons kikkerlandje en Zuid-Frankrijk. Onderweg kwam ik van alles tegen, onder andere een leuke Fransman!

    'Every road will
    ​bring me something'

    Het plan ontstond: samen met een zelfgeknutselde camper door Europa, NU, want morgen kan alles anders zijn!
    En dat bleek ook zo te zijn, na het voelen van een bobbel in mijn borst...

    Het laatste verhalennieuws over natuurlijk genezen
    en het onmogelijke mogelijk maken via crowdfunding
    vind je in deze blablablog.


    Onze crowdFUNding is
    voor ecocamp YourTree
    - yurtlife kamperen.
    Kom natuurlijk
    logeren na doneren!

    1 week yurt-avontuur met vooraf-prijs van €350
    UPDATE: 10-01-2022


    ​​Alle linkjes die ik plaats zijn informatief bedoeld. Er wordt met deze blog geen geld verdiend. :) 
    SCHRIJF EVE!


    Rode draden:

    Alles
    Geluksmomenten
    Glimlachvorderingen
    La Douce France
    Levensdilemma's
    Wonen Op Wielen


    Mijn leven in:

    Januari 2022
    Oktober 2020
    Maart 2020
    Juli 2019
    Januari 2019
    November 2018
    September 2018
    Juni 2018
    April 2018
    Februari 2018
    December 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015

    RSS-feed

    ************************​
    ​​Bijbehorende plaatjes
    vind je op Instagram.
    En jouw reactie
    krijgt van mij altijd
    een luchtkus!

    *************************​
    Pracht-omslag-foto is verzorgd door Sophie, 
    ​SophieJolinkFotografie.
    Quote & model, c'est moi: GLIMLACH EVE
    Foto
Aangestuurd door Maak uw eigen unieke website met aanpasbare sjablonen.