Hieronder volgt mijn mail naar alle lieve mensen op de mailinglijst.
Lieve allemaal,
Wat is het alweer lang geleden, lang geleden...
Maar al te vaak heb ik naar mijn ToDo lijst zitten staren, waarop onder andere staat: Nieuwsbrief schrijven.
Ik ben er zelfs meerdere keren aan begonnen, en heb bij deze opnieuw een begin gemaakt...
Dit keer met een andere insteek, namelijk:
Goed is goed genoeg
Een nieuwsbrief zonder toeters en bellen, een tekst gewoonweg getypt in een ordinair Hotmail account. :) Om even een teken van leven te geven, om jullie iets te laten lezen over ons huidige status.
Geïnspireerd door een andere fijne update die ik van de week ontving en mijn nieuwe manier van denken, heb ik alle hoop dat ik deze update wél zal afronden én naar jullie zal versturen.
Als jij dit nu leest, dan is mijn missie geslaagd en de schrijfblokkade verdwenen. Whoohooeee!! (weet dan dat ik hier thuis met een GROTE GLIMLACH zit, sta of dans, voldoening heet dat geloof ik)
Hoe is het met ons?
Nou, op zich goed. Kan slechter, kan beter, dus het gemiddelde van 'op zich goed' is het eerlijkste antwoord (en goed, goed is goed genoeg, niet waar?).
Ik kan je vertellen dat na (borst)kanker niets meer vanzelfsprekend is, en dat je gehele (ook innerlijke) leven op z'n kop ligt. Ook al heb ik inmiddels meerdere controles gehad. Ik blijf maar zoekende in het vinden van de juiste gezond-blijvende weg, waarbij juist ook het mentale stuk zo van belang is. We zullen het persoonlijke ontwikkeling noemen, wat verdraaid ingewikkeld kan zijn en voelen.
Pierre blijft onder dit alles (lees: mijn wisselvallige buien) rustig en gaat stug door met het ontwikkelen van onze yourtes (= yurts op z'n Frans, zie je gelijk waar onze naam yourtree qua letters op gebaseerd is).
Hij heeft inmiddels geleerd hoe je met een naaimachine omgaat, en hij brengt het er goed vanaf moet ik zeggen. De 5 canvas daken zijn af, en inmiddels is hij bezig om de muren aan elkaar te stikken, waarbij ook een raam om de hoek (beter gezegd: in de ronding) komt kijken.
ImmuunBoost - Proost
Na de fijne en uitgebreide hulp van Piet Nendels (magnetiseur) en Wieger Rekker (natuurarts) ben ik nu onder behandeling van Henk Fransen (regulier & natuurarts). Samen met Pierre, want ik bleek onder andere Pfeiffer te hebben. En aangezien dit besmettelijk is...
Ik heb opnieuw voor een aanvullende behandeling gekozen, omdat ik maar moe en moe en moe blijf. Om moe van te worden. Nu drink ik gezellig samen met Pierre voor elke maaltijd een magisch kruidendrankje, wat ons immuunsysteem boost. Santé!
Het drankje reinigt ons bloed, organen en lymfesysteem, wat totaal 6 maanden in beslag gaat nemen. We zitten inmiddels in maand 2 en mogen 5 september op controle voor een scan. Kan niet wachten om opnieuw te zien waar wat in mijn lijf zit, en hoeveel het opgeschoond is!
(Lieve mensen, ik geloof echt dat er heel veel in de natuur te vinden is wat ons kan helpen, op heel veel verschillende manieren, maar dit even terzijde. Iedereen kan/mag dit voor zichzelf uitdokteren.)
Ons YourTree ecocamp
En dan natuurlijk even over YourTree en het zoeken naar grond, want misschien ben je wel helemaal niet geïnteresseerd in mijn nakankerende ontwikkeling. Zoals altijd hebben we grond op het oog, en zoals altijd is er een maar.... en een mits.... of meerdere maren en mitsen....
Geen grond is 1 van de veroorzakers van mijn schrijfblokkade. Want tja, een fijn terrein is nu eenmaal een basisvoorwaarde om ons ecocamp te kunnen starten. Geen grond, geen nieuws. Zo ging het een beetje in mijn hoofd. En elke keer dacht ik nu zijn we dichtbij en kan ik het van daken schreeuwen dat we grond hebben, maar nee..
Toch maak ik deze nieuwsbrief af (potver) met onze huidige stand van zaken. Voor alle mensen die geïnteresseerd meeleven, die ons meehelpen, die aan ons denken, die ons geld lenen, die kaarsjes voor ons aansteken, die mensen wie wij dankbaar zijn (merci beaucoup beaucoup).
Land in zicht!
Over het terrein wat we op het oog hebben: het is een stuk weiland, wat geheel vrij in de natuur ligt. Geen verkeer, geen geluidsoverlast, en een prachtig vrij uitzicht. Het grenst aan een boerderij (van de leuke groente bioboer, daar waar wij gratis kickboks lessen krijgen) en er staat een grote, deels vervallen schuur op.
Wat zijn de mits en maar-en??
Licht aan de horizon, want:
Conclusie: we staan niet stil
We gaan gewoon langzaam. Het is lang niet altijd even gemakkelijk geduldig te wachten. Zelf niet te kunnen bellen (mijn Frans vordert, maar een ingewikkeld telefoongesprek is nog ver van mijn bed show). Een prachtplan hebben en dan tegengehouden worden door de regeltjes. Terwijl je ziet dat iedereen in zijn leven vooruit gaat, een ander huis koopt, een baby krijgt, naar het buitenland vertrekt (hoor mij), gaat rondreizen, wel yurts plaatst, en noem alle gelukkige varianten maar op.
Ook weet ik na zo'n jeweetwel-bui dat er mensen zijn die geen tijd meer hebben om langzaam te gaan, mensen die 1 januari 2019 vrolijk zijn begonnen en er nu niet meer zijn. Elk huisje heeft zijn kruisje.. Hoe kut (sorry, 't is gewoon de juiste benaming) alles ook soms lijkt, ergens is er altijd kracht om door te gaan. Voor mij persoonlijk is het een oorlogsspel met mijn gedachten winnen. Wat het voor jou is, geen idee, maar alles wat je verstoort is iets wat bij het leven hoort.
HOE je ermee omgaat, dat is je winst of je verlies. Dat is mij inmiddels duidelijk.
Elke dag is een nieuwe kans voor nieuwe keuzes, keuzes die blij maken (voorgaande zin lees ik momenteel dagelijks, het helpt).
Winst of verlies
Oh ja, nu ik daarnet deze woorden schreef bedenk ik me dat ik wilde vertellen dat ik inmiddels een klein deel van ons eigen spaargeld in 4 verschillende online geld initiatieven heb gestoken. Omdat ik ervan overtuigd ben dat geld verdienen ook op andere manieren kan. Inmiddels is 1 account is van €500 naar €2949 gegroeid. Wil je daar meer over weten, dan kan ik (samen met een kenner) je er alles over vertellen. Bijvoorbeeld via een Skype of Zoom afspraak.
Wat je nodig hebt is wat lef en een klein beetje spaargeld wat nu toch niks op je bankrekening staat te doen, c'est tout.
Is tie af? Is deze update echt echt af??!!
Ik kan het bijna niet geloven, maar het is me gelukt over onze status te schrijven.
'Nieuwsbrief schrijven': CHECK! = afvinken, doorstrepen, verwoed wegkrassen, papier verscheuren en dansend de avond doorbrengen! Wacht, eerst alle mail-adressen terugvinden en toevoegen... Merde.
PS: dansen wordt 10 minuten uitgesteld
En oh neeee, (hoofdschuddend achter computer) ik vergeet te vertellen dat ik inmiddels werk in het superleukegezellige bio-winkeltje cq. lunchroomindemaak cq. vegan-keuken 'Canopy'. Ik mag daar meehelpen met het dagmenu, patisserie maken en zoete baksels recepten uitproberen (ben nu vegan, en vaak gluten- en suikervrije koekjesbakker). Zo leuk!
Hoe kan ik het vergeten zijn te vertellen?! Nu ja, ik ben net op tijd (NB: zo hebben we straks ook de lekkerste baksels op ons ecocamp, jhamjhamjham).
Met een glimlachende glimgroet,
Evelinda & Pierre
Glimlach Eve
Ja hoor, ik maak nog altijd ongewoon blij goed met mijn Cadeau-Atelier. Just let me know.
YourTree ecocamp
Doe vind-ik-leuk: https://www.facebook.com/yourtreeecocamp
Elke kleine stap brengt je verder op weg
(nu niet meer 10 x nalezen, maar gewoon versturen, Evelinda, goed = goed)
(oké, oké) (drukt op knop 'verzenden' en wenst alle maillezers een glimlach toe)
Lieve allemaal,
Wat is het alweer lang geleden, lang geleden...
Maar al te vaak heb ik naar mijn ToDo lijst zitten staren, waarop onder andere staat: Nieuwsbrief schrijven.
Ik ben er zelfs meerdere keren aan begonnen, en heb bij deze opnieuw een begin gemaakt...
Dit keer met een andere insteek, namelijk:
Goed is goed genoeg
Een nieuwsbrief zonder toeters en bellen, een tekst gewoonweg getypt in een ordinair Hotmail account. :) Om even een teken van leven te geven, om jullie iets te laten lezen over ons huidige status.
Geïnspireerd door een andere fijne update die ik van de week ontving en mijn nieuwe manier van denken, heb ik alle hoop dat ik deze update wél zal afronden én naar jullie zal versturen.
Als jij dit nu leest, dan is mijn missie geslaagd en de schrijfblokkade verdwenen. Whoohooeee!! (weet dan dat ik hier thuis met een GROTE GLIMLACH zit, sta of dans, voldoening heet dat geloof ik)
Hoe is het met ons?
Nou, op zich goed. Kan slechter, kan beter, dus het gemiddelde van 'op zich goed' is het eerlijkste antwoord (en goed, goed is goed genoeg, niet waar?).
Ik kan je vertellen dat na (borst)kanker niets meer vanzelfsprekend is, en dat je gehele (ook innerlijke) leven op z'n kop ligt. Ook al heb ik inmiddels meerdere controles gehad. Ik blijf maar zoekende in het vinden van de juiste gezond-blijvende weg, waarbij juist ook het mentale stuk zo van belang is. We zullen het persoonlijke ontwikkeling noemen, wat verdraaid ingewikkeld kan zijn en voelen.
Pierre blijft onder dit alles (lees: mijn wisselvallige buien) rustig en gaat stug door met het ontwikkelen van onze yourtes (= yurts op z'n Frans, zie je gelijk waar onze naam yourtree qua letters op gebaseerd is).
Hij heeft inmiddels geleerd hoe je met een naaimachine omgaat, en hij brengt het er goed vanaf moet ik zeggen. De 5 canvas daken zijn af, en inmiddels is hij bezig om de muren aan elkaar te stikken, waarbij ook een raam om de hoek (beter gezegd: in de ronding) komt kijken.
ImmuunBoost - Proost
Na de fijne en uitgebreide hulp van Piet Nendels (magnetiseur) en Wieger Rekker (natuurarts) ben ik nu onder behandeling van Henk Fransen (regulier & natuurarts). Samen met Pierre, want ik bleek onder andere Pfeiffer te hebben. En aangezien dit besmettelijk is...
Ik heb opnieuw voor een aanvullende behandeling gekozen, omdat ik maar moe en moe en moe blijf. Om moe van te worden. Nu drink ik gezellig samen met Pierre voor elke maaltijd een magisch kruidendrankje, wat ons immuunsysteem boost. Santé!
Het drankje reinigt ons bloed, organen en lymfesysteem, wat totaal 6 maanden in beslag gaat nemen. We zitten inmiddels in maand 2 en mogen 5 september op controle voor een scan. Kan niet wachten om opnieuw te zien waar wat in mijn lijf zit, en hoeveel het opgeschoond is!
(Lieve mensen, ik geloof echt dat er heel veel in de natuur te vinden is wat ons kan helpen, op heel veel verschillende manieren, maar dit even terzijde. Iedereen kan/mag dit voor zichzelf uitdokteren.)
Ons YourTree ecocamp
En dan natuurlijk even over YourTree en het zoeken naar grond, want misschien ben je wel helemaal niet geïnteresseerd in mijn nakankerende ontwikkeling. Zoals altijd hebben we grond op het oog, en zoals altijd is er een maar.... en een mits.... of meerdere maren en mitsen....
Geen grond is 1 van de veroorzakers van mijn schrijfblokkade. Want tja, een fijn terrein is nu eenmaal een basisvoorwaarde om ons ecocamp te kunnen starten. Geen grond, geen nieuws. Zo ging het een beetje in mijn hoofd. En elke keer dacht ik nu zijn we dichtbij en kan ik het van daken schreeuwen dat we grond hebben, maar nee..
Toch maak ik deze nieuwsbrief af (potver) met onze huidige stand van zaken. Voor alle mensen die geïnteresseerd meeleven, die ons meehelpen, die aan ons denken, die ons geld lenen, die kaarsjes voor ons aansteken, die mensen wie wij dankbaar zijn (merci beaucoup beaucoup).
Land in zicht!
Over het terrein wat we op het oog hebben: het is een stuk weiland, wat geheel vrij in de natuur ligt. Geen verkeer, geen geluidsoverlast, en een prachtig vrij uitzicht. Het grenst aan een boerderij (van de leuke groente bioboer, daar waar wij gratis kickboks lessen krijgen) en er staat een grote, deels vervallen schuur op.
Wat zijn de mits en maar-en??
- het terrein met schuur is te klein
- we mogen aangrenzende grond kopen, maar voor een topprijs.. (deze eigenaar weet dat we het graag willen en heeft de prijs verviervoudigd) (toch denk ik dat we hier wel uit gaan komen) (vertrouwen heet dat)
- we wachten op verlenging van de bouwvergunning, en gaan dan in onder handeling met de hebberd
- vervolgens is het tactiek kiezen om vergunning te krijgen daar een klein ecocamp te starten... (hoofdpijnbrenger, we lopen wekelijks verschillende scenario's af, maar zolang er geen reactie is op de bouwvergunning kunnen we niets, en blijven we dus sets bedenken en bakkeleien) (bakkeleien, zo'n woord waarvan ik graag de achtergrond zou willen weten)
Licht aan de horizon, want:
- de schuur mits bouwvergunning (naar verwachting geen probleem), aanwezigheid van water en licht, aangrenzende buren zijn allemaal zéér goede voorwaarden om camping vergunning te verkrijgen (duim, duim, duim)
- het terrein kan helemaal naar eigen inzicht ingedeeld worden, wel zullen we voor veel beplanting moeten gaan zorgen, aangezien het geheel nu weiland is (welke bomen/struiken groeien snel?)
Conclusie: we staan niet stil
We gaan gewoon langzaam. Het is lang niet altijd even gemakkelijk geduldig te wachten. Zelf niet te kunnen bellen (mijn Frans vordert, maar een ingewikkeld telefoongesprek is nog ver van mijn bed show). Een prachtplan hebben en dan tegengehouden worden door de regeltjes. Terwijl je ziet dat iedereen in zijn leven vooruit gaat, een ander huis koopt, een baby krijgt, naar het buitenland vertrekt (hoor mij), gaat rondreizen, wel yurts plaatst, en noem alle gelukkige varianten maar op.
Ook weet ik na zo'n jeweetwel-bui dat er mensen zijn die geen tijd meer hebben om langzaam te gaan, mensen die 1 januari 2019 vrolijk zijn begonnen en er nu niet meer zijn. Elk huisje heeft zijn kruisje.. Hoe kut (sorry, 't is gewoon de juiste benaming) alles ook soms lijkt, ergens is er altijd kracht om door te gaan. Voor mij persoonlijk is het een oorlogsspel met mijn gedachten winnen. Wat het voor jou is, geen idee, maar alles wat je verstoort is iets wat bij het leven hoort.
HOE je ermee omgaat, dat is je winst of je verlies. Dat is mij inmiddels duidelijk.
Elke dag is een nieuwe kans voor nieuwe keuzes, keuzes die blij maken (voorgaande zin lees ik momenteel dagelijks, het helpt).
Winst of verlies
Oh ja, nu ik daarnet deze woorden schreef bedenk ik me dat ik wilde vertellen dat ik inmiddels een klein deel van ons eigen spaargeld in 4 verschillende online geld initiatieven heb gestoken. Omdat ik ervan overtuigd ben dat geld verdienen ook op andere manieren kan. Inmiddels is 1 account is van €500 naar €2949 gegroeid. Wil je daar meer over weten, dan kan ik (samen met een kenner) je er alles over vertellen. Bijvoorbeeld via een Skype of Zoom afspraak.
Wat je nodig hebt is wat lef en een klein beetje spaargeld wat nu toch niks op je bankrekening staat te doen, c'est tout.
Is tie af? Is deze update echt echt af??!!
Ik kan het bijna niet geloven, maar het is me gelukt over onze status te schrijven.
'Nieuwsbrief schrijven': CHECK! = afvinken, doorstrepen, verwoed wegkrassen, papier verscheuren en dansend de avond doorbrengen! Wacht, eerst alle mail-adressen terugvinden en toevoegen... Merde.
PS: dansen wordt 10 minuten uitgesteld
En oh neeee, (hoofdschuddend achter computer) ik vergeet te vertellen dat ik inmiddels werk in het superleukegezellige bio-winkeltje cq. lunchroomindemaak cq. vegan-keuken 'Canopy'. Ik mag daar meehelpen met het dagmenu, patisserie maken en zoete baksels recepten uitproberen (ben nu vegan, en vaak gluten- en suikervrije koekjesbakker). Zo leuk!
Hoe kan ik het vergeten zijn te vertellen?! Nu ja, ik ben net op tijd (NB: zo hebben we straks ook de lekkerste baksels op ons ecocamp, jhamjhamjham).
Met een glimlachende glimgroet,
Evelinda & Pierre
Glimlach Eve
Ja hoor, ik maak nog altijd ongewoon blij goed met mijn Cadeau-Atelier. Just let me know.
YourTree ecocamp
Doe vind-ik-leuk: https://www.facebook.com/yourtreeecocamp
Elke kleine stap brengt je verder op weg
(nu niet meer 10 x nalezen, maar gewoon versturen, Evelinda, goed = goed)
(oké, oké) (drukt op knop 'verzenden' en wenst alle maillezers een glimlach toe)
RSS-feed
