Cadeau-atelier voor ongewoon blij goed  :)   ©   
Glimlach Eve
  • Wie?
  • Wat?
  • Waar & Hoe?
  • Blablablog
  • Contact

Geen titel is ook een titel. ;)

8/8/2016

10 Reacties

 
Starend naar een scherm met een knipperende cursor schieten mijn gedachten alle kanten op. Voordat ik mijn verhaal begin plopt er eerst altijd een titel uit. Vandaag niet, dus ik kies voorlopig geen titel. Dan kan mijn verhaal van de afgelopen 2 weken gewoon beginnen. Nou ja, gewoon... Ik ben een beetje beduusd over wat er allemaal kan gebeuren in een paar dagen. Het ontbrak mij aan tijd om rustig mijn verhaal te typen vorige week, maar maak je geen zorgen: ik zal een flinke inhaalslag gaan maken met aan het eind een ware cliffhanger...

Terug naar de week voor vorige week. Op de maandag komt een lieve vriendin mij helpen materialen sorteren en netjes wegzetten. Dat geeft weer wat ruimte in huis en zo ook gelijk in mijn hoofd. In deze week sta ik tevens voor het eerst in mijn leven in de stad Breda in het centrum in een winkel. Helemaal alleen. Ik vind het superspannend, maar toch heb ik er heel veel zin in. Er hangt een fijne sfeer in deze winkel Cut the Lilies, waar onder andere mijn Glimlach Eve verrassingen verkocht worden. Het zal voor mij een goede test worden om weer ergens gedurende 3 dagen achtereen aanwezig te moeten zijn. Weer als soort van baan, al is hier natuurlijk nog altijd veel vrijheid. En aan vrijheid hecht ik momenteel heel veel waarde. (Te veel vraag ik mij soms wel af..?)

Het blijft rustig in de winkel en ik help een paar vriendelijke mensen aan een leuk cadeautje. Het valt mij op dat soms de mensen echt behoefte hebben aan een praatje. Het doet mij denken aan een boek, waarin ik las over een Praatjeswinkel. Ze verkochten er Praatjes aan wie er 1 nodig had. Oprechte aandacht blijft voor ieder mens van belang. Dus luister ik rustig naar een aantal verhalen. En ja, ieder mens heeft zijn eigen boekverhaal. 
Omdat ik na de winkel behoefte heb aan stilte en rust, lees ik 's avonds (en dan gelijk tot middenin de nacht..) aan een stapel boeken die zeker een jaar in huis liggen. Henning Mankell. De serie met inspecteur Wallender. En als ik eenmaal in een beeldend verhaal wordt meegesleept, dan zit ik er ook helemaal in. Stiekem door het lezen van deze spannende boeken vraag ik mezelf af, hoe zou het leven als politie-agent zijn? En slaapt Mo eindelijk weer 's nachts, kan ik mijn boek niet wegleggen.. Mijn leven loopt niet synchroon aan wat dan ook, haha. 

Deze week heb ik trouwens ook onderzocht of het leven in een stacaravan iets voor mij is. Na vele plaatjes te hebben bekeken, besluit ik een afspraak te maken om er eens 1 van binnen te bekijken. En deze mogelijkheid doet zich al snel voor via een bericht wat op Facebook voorbij komt. Gelijk spring ik erop in. En... het blijkt een prachtplek te zijn. Vooraf heb ik, uiteraard, een heel lijstje met vragen gemaakt. Alles wordt geduldig en positief beantwoord. Ik loop alleen terug naar mijn auto en kan maar niet bij mijn juiste gevoel komen. 'Moet ik dit doen? Is dit een goede keus? Ik word blij van de stilte en het groen om mij heen. Maar de stacaravan? En in de winter dan? En de kostprijs gaat mijn totale spaargeld kosten... Nog maar eens een nachtje over slapen...'
​
Een babbeltruck & ik stink erin...
Aan het einde van de donderdagmiddag komt er een getinte veertiger binnen, na sluitingstijd weliswaar maar ik was dingen op z'n Evelinda's aan het afronden (achteraf nogmaals de bevestiging dat je niet langer moet doorwerken dan gepland, ik leer het vast een keer). Hij loopt een rondje in de winkel en geeft een compliment over de mooie spullen in de winkel. Hij spreekt tamelijk goed Engels. Omdat ik het niet helemaal vertrouw, pak ik mijn telefoon en iPad in de hand. Hij oogt heel vriendelijk en praat een beetje over van alles en nog wat. Ik wil ook niet gelijk wantrouwend overkomen en geef gewoon antwoord. De man wil uiteindelijk een grote glazen Marokkaanse lamp kopen en komt hiermee naar de toonbank. Deze mooie blauwe lamp is kostbaar, en ik vraag hem hoe hij wil betalen waarop hij antwoordt: "Whatever you like. Don't worry." en toont mij briefgeld en een pas. Maar vraagt hij eerst naar een grote doos. Deze staat niet bij de toonbank (wat er echter wel staat is mijn open handtas, dom van mij, achteraf..). Omdat ik uiteindelijk op zijn aandringen toch even, heel heel heel even achter de deur kijk voor een doos, trek ik snel een bananendoos van de plank. Deze blijkt uiteindelijk te klein voor de hoge glazen lamp. En hij zegt dat hij bang is voor breken. Daarna vraagt de vriendelijke man tot hoelang ik nog open ben en dat hij binnen 10 minuten terug kan zijn met een goede doos. De naïeve ik zegt: "Oké, I'll wait." Iemand anders is toch ook nog onderweg om een vergeten cadeau te halen, dus het is niet erg. Heb altijd genoeg te doen, maar na 45 minuten ben ik het wachten beu en besluit ik naar huis te gaan. Alles is er nog denk ik. Niets aan de hand denk ik. Toch sluit ik met een raar gevoel de winkel in de Boschstraat dubbelgoed af.

​En pas vrijdagochtend als ik naar de bakker wil voor een broodje kom ik er achter wat er is gebeurd. Mijn portemonnee is verdwenen.. Met daarin bijna €50, een bankpas, mijn rijbewijs en kentekenbewijs. 1 woord: BALEN. Ander woord: VERDRIETIG. Nog een woord: F*CK. Aanvullend: DOM STOM ELLENDIG GEDOE KAKZOOI. Poeh, dit kwam even binnen zeg. Gelijk bellen naar de bank en naar de politie. Ik vertel dapper dat er vingerafdrukken op de lamp staan, maar nee, daar komen ze natuurlijk niet voor (boetes uitschrijven voor parkeren kan wel zie ik later die middag, en die vingerafdrukken dan.. ach.. misschien heb ik te veel thrillers gelezen de laatste tijd). Heel lief komen er die dag wel allemaal vriendinnetjes eve gedag zeggen in de winkel. 

Date met politie en schildpadden op zondagochtend. 
En dan heb ik op de zondagochtend ineens een date met de politie. Weer eens wat anders bedenk ik me lachend. Met de thrillers nog in mijn achterhoofd wandel ik verwachtingsvol het politiebureau binnen. Zowaar maar 1 enkele minuut te laat. En alsnog moet ik wachten op het scherm. Ja, wachten op het scherm. Want tegenover mij zit geen coole stoere agent, maar een tv-scherm met een vriendelijke oudere politie-agente, vanuit een andere locatie. Niets spannends aan. En na een half uur droge feiten typen met 2 vingers door de agente begin ik al te gapen. Oeps... 
Na afloop loop ik gelijk door naar mijn twee oppas-schildpadden met blij ei. Het zonnetje verdwijnt achter de wolken, dus ik blijf maar even bij ze in de tuin. Maar als ik zie hoe deze oeroude diersoort in grote gecontroleerde happen een tomaat verorberd bedenk ik me dat in het moment zitten en genieten belangrijk is. Boven ligt in een broedmachine een ei te wachten op de ontwikkeling van de inhoud binnen de schaal. Ben zo nieuwsgierig of hier echt straks een ienieminie landschildpadje uit te voorschijn komt. En op slag ben ik het gedoe vergeten. Bovendien beginnen er andere kriebels te komen... 

Terug naar de Boerenmarkt na 20 jaar....
De bewuste dinsdag was een dag vol verwarring en zenuwen en glimlachen en familie. De  markt gaat al lang terug in mijn herinnering. En het was altijd een hele heisa om iedereen in klederdracht bij de kraam te krijgen. Er waren meerdere kramen met bakkerijproducten van mijn vader en zelfs ijs! Toen ik klein was had ik mijn eigen stukje kraam met snoepjes. En na de inschrijving dit jaar herinnerde ik me dat ik er van droomde om mijn eigen gemaakte spulletjes te verkopen. Droom check! Gedaan. Haha, 's ochtends was er net als vroeger stress. Mama had namelijk een rouwmuts geregeld. En ja, met Glimlach Eve staan op een markt met een rouwmuts op, leek mij niet zo'n goed plan. Na een telefoontje kwam er een andere optie en als ik beneden kom half aangekleed is er niemand om mij te helpen met de klederdracht. Ik bel mijn liefste neef die beloofd had mijn auto mee uit te laden. Ben een beknepen stemmetje vraag ik waar hij is, en gelukkig was hij al van plan om naar mijn ouders te komen. Opgelucht hang ik op. Dan komt het goed. Blij verrast zie ik dat ook hij een boerenkloffie heeft aangetrokken en ik geef hem helemaal blij een grote knuffel. Wat fijn! 

We hebben een leuke dag, die vroegtijdig eindigt door regen. Toch blijkt dat ik het moeilijk vind mijn spulletjes te verkopen. En zeker in een dorp waar ik 20 jaar geleden vertrokken ben. Het is meer een soort braderie nu. En dat is toch niet helemaal mijn ding. Ik raak in de loop van de dag steeds meer en meer in mijn hoofd. Waar ik wel supertrots op ben is dat mijn vader nu ook eindelijk met verrassingskraam heeft gezien. En hij vond het leuk. Stiekem is hij best trots durf ik te wedden, maar hij is van een generatie die dit niet zo zegt. En doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg. Desondanks was hij er, en dat was mooiste moment van de dag. :) 

Zo.... tegen elf uur 's avonds ben ik terug in Breda. Maar als ik mijn huis binnenstap, ben ik niet zo blij. Ik ben kapot. Mijn huis voelt niet meer als een fijn thuis komen. Waar komt dit toch door? En wat moet ik eraan doen? Mijmerend ga ik naar mijn bedje weet ik nog... Maar morgen kan alles anders zijn gaat er nog door mijn hoofd voordat mijn ogen moe dichtvallen. En die woensdag werd alles anders... 

- wordt vervolgd - 
- x -
Glimlachend op de Boerenmarkt!
Glimlachend op de Boerenmarkt!
10 Reacties
Willeke
8/8/2016 10:48:16 am

Jouw leven laat zich lezen als een boek !! Soms denk ik " wacht even...Dit gebeurt echt bij Evelinda " !! Bewonderingswaardig wat je allemaal al voor elkaar gekregen hebt, dus niet opgeven ! 🍀 Tijdens de boerenmarkt zaten wij aan de noordzee...had graag je kraam ( en je trotse papa) bezocht. Ben benieuwd naar het vervolg....... 😉 liefs 🐢💌

Antwoord
Evelinda link
10/8/2016 06:05:43 am

Hahaha, ben blij te lezen dat je het nog altijd leest als een boek. Ik ga 'gewoon' door en zie wel waar ik uitkom. Ik beloof je vele avonturen. ;)

Antwoord
Judith
8/8/2016 11:20:57 am

Hee Eef, jammer dat dat de markt op een doordeweekse dag was, anders was ik zeker langsgekomen :-)

Groetjes

Antwoord
Evelinda link
10/8/2016 06:07:25 am

Ha Juud, ja dat was jammer. Voor velen was dit niet handig. Komt vast nog andere mogelijkheid in de toekomst. :)

Antwoord
d buitenhuis
8/8/2016 12:00:28 pm

ja fijn dat je er was..ik denk ook dat je vader super trots op je is..en dat gevoel lijkt me normaal na wat je allemaal weer had meegemaakt.. ik ben ook trots op je ..knuf ..

Antwoord
Evelinda link
10/8/2016 06:08:06 am

Hihi, dank je wel. Altijd fijn jouw reactie te lezen. Xx

Antwoord
Wijmie Akster
10/8/2016 09:07:25 am

Leuk verhaal weer om te lezen Evelinda! Je kunt ook nog schrijfster worden, maar te saai voor je denk ik. Mooie foto ook! En idd. de boerenmarkt is al lang niet meer wat het vroeger was, jammer hoor! Was altijd gezellig, maar de Doornspiekers mutten geen biezunders, ben ik ook al lang achter! Dus ik ben ook met mijn hobby dingetjes maken wel eens te enthousiast. Maar ga lekker door met jouw ding , dat bedoel ik niet hoor, en heel leuk dat pa er ook was. Groetjes, Wijmie.

Antwoord
Evelinda link
18/8/2016 03:46:34 am

Nou, als iemand mij wil betalen als schrijfster dan zou ik het gelijk doen! :D Dank je wel voor je steunende woorden, de Boerenmarkt was gezellig maar toch anders dan vroeger. Jij maakt ook prachtige dingen trouwens, zie het regelmatig voorbij komen op Facebook of bij mama. En ja, het was top dat papa er was. Mijn nieuwe verhaal komt zo dadelijk online. Mijn avontuur gaat verder...... :) Lieve groetjes van mij

Antwoord
Sophie-16-6
18/8/2016 02:06:40 pm

Ik loop soms een beetje achter met lezen en/of reageren maar WoW wat een verhaal over die gaat in je toko. Wordt je toch eng van. Heb al paar keer aan de deur ook oplichters gehad. Je voelt t meteen. Maar kan er je vinger niet opleggen. Of doet toch iets tegen je onderbuikgevoel in. En dat gebeurd ons allemaal. Dat is niet dom of naïef. Ze zijn gewoon goed in oplichten en wij goed van vertrouwen.

Maar kak is het wel (misschien kan je zo'n kak glimlach die ik pas heb gekregen voor jezelf maken?). Al dat gedoe er bij ook. Incl de desillusie van CSI live.

Heb je nieuwe blog gelezen. Kan alleen maar zeggen: goed zo! Zet em op. Ik ga me vast voorbereiden op typemachine-tekstjes.

Antwoord
Evelinda link
22/8/2016 04:09:02 am

Hahaha, ja die Kak kan iedereen weleens gebruiken. Nogmaals mijn dank voor jouw lieve vrolijke post. En wellicht toch weer typemachine schrijfsels inderdaad. Ik laat het gevoel daar bepalen. ;) Ik wens jou betere tijden toe, met vele leuke momenten!

Antwoord



Laat een antwoord achter.

    Foto

      Hey jij daar, wil je blogvolger worden?

    VOLG BLOG ❣


    ​Over mij

    Je suis Evelinda:
    Nadat ik huis en haard had achtergelaten, pendelde ik tussen ons kikkerlandje en Zuid-Frankrijk. Onderweg kwam ik van alles tegen, onder andere een leuke Fransman!

    'Every road will
    ​bring me something'

    Het plan ontstond: samen met een zelfgeknutselde camper door Europa, NU, want morgen kan alles anders zijn!
    En dat bleek ook zo te zijn, na het voelen van een bobbel in mijn borst...

    Het laatste verhalennieuws over natuurlijk genezen
    en het onmogelijke mogelijk maken via crowdfunding
    vind je in deze blablablog.


    Onze crowdFUNding is
    voor ecocamp YourTree
    - leefstijl kamperen.
    Kom natuurlijk
    logeren na doneren!

    1 week yurt-avontuur met vooraf-prijs van €350
    UPDATE: 01-03-2021


    ​​Alle linkjes die ik plaats zijn informatief bedoeld. Er wordt met deze blog geen geld verdiend. :) Wel verdien ik passief online geld,
    ​wil jij ook in mijn team? 
    SCHRIJF EVE!


    Rode draden:

    Alles
    Geluksmomenten
    Glimlachvorderingen
    La Douce France
    Levensdilemma's
    Wonen Op Wielen


    Mijn leven in:

    Oktober 2020
    Maart 2020
    Juli 2019
    Januari 2019
    November 2018
    September 2018
    Juni 2018
    April 2018
    Februari 2018
    December 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015

    RSS-feed

    ************************​
    ​​Bijbehorende plaatjes
    vind je op Instagram.
    En jouw reactie
    krijgt van mij altijd
    een luchtkus!

    *************************​
    Pracht-omslag-foto is verzorgd door Sophie, 
    ​SophieJolinkFotografie.
    Quote & model, c'est moi: GLIMLACH EVE
    Foto
Aangestuurd door Maak uw eigen unieke website met aanpasbare sjablonen.